Δωρεάν Προβολή Μιούζικαλ
„SIKSA. Stabat Mater Dolorosa”
Ένα Μούζικαλ για τον Θάνατο και το Κορίτσι
Σκηνοθεσία: Piotr Macha + SIKSA
Σενάριο: Stabat Mater Dolorosa
Cast: Check yourself
Παραγωγή: Hardcore DIY
Διάρκεια: 60’
Ένα μιούζικαλ βασισμένο στο “Stabat Mater Dolorosa” των SIKSA ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα μέσω της ταινίας, εκεί όπου μαζί το όνειρο και η ταινία μοιάζουν καιρό τώρα σαν άνοστη τσίχλα. Μια νοσταλγική πρόσκληση σε μια χορευτική ιστορία για ένα κορίτσι που γυρνά στην παιδική της ηλικία, όταν ντυνόταν σαν μια διαφορετική γυναίκα χρησιμοποιώντας την γκαρνταρόμπα της μητέρας της, με όλους τους ρόλους που παίζει να έχουν σκοπό την ευχαρίστησή της. Η ταινία είναι ένα εργαλείο για να ανοικοδομήσεις αυτές τις σκηνές από την μικρή της ηλικία, καθώς αποτελεί επίσης ενα μπαρόκ αποχαιρετιστήριο σε όλο το γλίττερ και τους μονόκερους. Το Stabat Mater Dolorosa είναι σαν μια ξιφολόγχη που διαπερνά τους μοντέρνους καιρούς. Παρακολουθούμε τις μικρές της σωματικές παραστάσεις, με δική της ευθύνη. Η μουσική των SISKA είναι το σενάριο που απορρίπτεται, αλέθεται, εκπέμπει, αρνείται και εντείνεται από τους χαρακτήρες. Η κάμερα του Piotr Macha είναι το φονικό όπλο με το οποίο οι SISKA καταστρέφουν την μοντέρνα πραγματικότητα. Είναι η καλλιτεχνική γλώσσα την οποία οι SISKA χρησιμοποιούν από το 2014. Ένα όπλο, ένα κορίτσι και ο θάνατος – αυτή είναι η εποχή που ζούμε.
„SIKSA. Stabat Mater Dolorosa”
Musical about Death and the Maiden
Directed: Piotr Macha + SIKSA
Script: Stabat Mater Dolorosa
Cast: Check yourself
Production: Hardcore DIY
Musical based on SIKSA’s “Stabat Mater Dolorosa” is a performative dream of making a movie come true, where both the dream and the movie are like chewing gum that has been tasteless for too long. A nostalgic invitation to a dancing story about a girl returning to her childhood, when she dressed up as different women using her mother’s wardrobe, and all the roles she played were to please herself. This film is a tool for reconstructing the scenes from the youth, as well as a baroque farewell to all the glitter and unicorns. Stabat Mater Dolorosa is like a bayonet slashing through modern times. She gives us micro-performances with all her body, and at her own risk. SIKSA’s music is the scenario rejected, grinded, spat out, negated and intensified by the characters. Piotr Macha’s camera is one of the murder weapons that SIKSA would like to use to fuck up the modern reality. It’s a language of art that SIKSA has been using almost unnoticed since 2014. A gun, a girl and death – those are the times we live in.
