SOFT DECAY

Η έκθεση περιλαμβάνει την παρουσίαση των έργων λειτουργώντας ώς ομάδες/σύνολα που αποτελούν μια (κυρίως, αλλά όχι μόνο) ζωγραφική εγκατάσταση.
Με αφετηρία τη θρησκευτική θεματολογία, μέσα από ένα βλέμμα αναστοχασμού, στα έργα της ενότητας “Soft Decay” ο Αλαμάνης επιχειρεί την επανοικειοποίηση και μεταφορά βιωματικών εικόνων. Σύμβολα και αρχέτυπα συνθέτουν μια μυστηριακή συνθήκη που ωστόσο για τον ίδιο λειτουργεί σαν μια αισθητική έρευνα που καταλήγει στη δημιουργία μιας νές γλώσσας. Τα έργα διακρίνονται από μια φαινομενική αφέλεια και απλότητα – δεν έχουν καμία φιλοδοξία να εντυπωσιάσουν αλλά να μεταφέρουν προσωπικά συναισθήματα χρησιμοποιώντας μία προσωπική μυθολογία που έχει δάνεια από την βυζαντινή τέχνη. Η ίδια η ενέργεια της δημιουργίας λειτουργεί ως μια ιεροτελεστία όμοιατης σιωπηλής προσευχής.
Μέσα από μια περιορισμένη παλέτα και με χαρακτηριστικό την έλλειψη προοπτικής, ο Χριστόφορος Αλαμάνης, μετουσιώνει τη βαθμιαία και σταδιακή καταστροφή σε ευθραυστότητα. Μικρά θραύσματα του παρελθόντος απομονωμένα αλλά και έτοιμα να ενωθούν με ένα μόνο σκοπό: την αναζήτηση της ταυτότητας.